Kalemlerin yazar malzemesi, genellikle grafitten (karbonla karıştırılmış kil) oluşur, etrafında da ahşap bulunur.

 Kurşun kalemler sadece 18. yüzyıl'dan beri vardır.

 Kalem, tarihte antik Mısırlılar ve Romalılar tarafından kullanılmıştır.

 Grafit parçalarını Sibirya Türkleri kullanmış ve ismine "Kara Taş" adını vermişlerdir.

 Türklerden Ruslara geçen kalem, Rusça 'da Карандаш (karandaş) adını almıştır.

 Cumbria, İngiltere yakınlarındaki Seathwaite kentlerinden ilk kalem taslakları ortaya çıkmıştır.

 Grafitin bu ihtiyaç için son derece saf, sağlam kolayca şekil alabilir olması, kullanılmasında büyük rol oynamıştır.

 İlk denemeler, toz haline getirilmiş grafit, kükürt ve antimon kullanılarak yapılan blok kalemlerdi.

 İlk tutaklar Çokgen şeklinde olup, grafit ve kare prizma şeklinde bir çubuktan oluşmuştur.

 19. yüzyılın bitiminde, 240,000'den fazla kalem hergeçen gün Amerika'da kullanılmaya başlandı.

 Kalemler için en çok kullanılan ağaç Kızıl Sedir'di. Kızıl Sedir aromatikti ve kesildiğinde kıymık oluşmuyordu.

 Dünya çapında, her yıl 14 milyonun üzerinde kalem üretilmektedir.

30 Mart 1858 tarihinde, Hymen Limpman kalem arkasına silgi bağlamak için ilk patent aldı. 1862 yılında, Limpman patentini Joseph Reckendorfer'e 100.00 Dolar'a sattı. Joseph Reckendorfer, Faber-Castell'i patent ihlalinden dava etmişti. Ancak 1875 yılında Amerikan Yüksek Mahkemesi, Joseph Reckendorfer'in patentine geçersiz ilanı verdi.

Kalemi silgiye bağlayan metal halkaya yüksük denir.

Modern kalemler, endüstriyel olarak ince tabanlı grafit ve kil tozu karışımının su eklenerek oluklu ahşap çubuklara yerleştirilip fırınlanmasıyla üretilir. Ortaya çıkan bu dizeler, süzme yap veya erimiş muma daldırılır. Birleştirilen oluklu kalemler, sarılır ve boyanır. Kalemlere silgi v.b. materyaller eklenebilmektedir.

 Kalemin Yapılışı